Osteopatyczne podejście do dysfunkcji stawu skroniowo – żuchwowego

W programie: informacje na temat systemu powięzi i ich znaczenia fizjologicznego, techniki rozluźniania powięzi, mobilizacja tkanki łącznej. Budowa anatomiczna i funkcje stawu, rola krążka stawowego, przyczyny i objawy dysfunkcji, powiązania dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego z dysfunkcją pracy układu kranialnego oraz wiele innych zagadnień. Skuteczna pomoc m.in. w neuralgiach nerwu trójdzielnego, twarzowego, po zabiegach stomatologicznych, przy szumach usznych, uczuciu „przeskakiwania” w stawie skroniowo-żuchwowym.

Dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego dotyczą coraz większej grupy społeczeństwa. Badania wykazują, że problem ten aż czterokrotnie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. Zaburzenia te pojawiają się najczęściej między 13 a 35 rokiem życia. Statystyki podają, że aż 50-75% populacji w różnym zakresie wykazuje oznaki dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego, natomiast 20-25% pacjentów ma objawy bólowe. Z zabiegów leczniczych korzysta tylko 3-4% pacjentów dotkniętych dysfunkcją. Świadczy to o braku świadomości, występowania i konsekwencjach tego problemu.

Objawy towarzyszące dysfunkcji stawu skroniowo- żuchwowego:

  • Bóle w stawie,
  • Zmniejszony lub zwiększony zakres ruchu w stawie,
  • Ograniczenia ruchomości żuchwy i zaburzenia w trakcie ruchu,
  • Bóle głowy,
  • Częste migreny,
  • Bóle zębów, szyi i twarzy,
  • Objawy trzaskania i przeskakiwania,
  • Bolesność podczas gryzienia i ziewania,
  • Blokady żuchwy,
  • Ścieranie zębów,
  • Przerost mięśnia żwacza i skroniowego, zmiana kształtu twarzy,
  • Bóle w okolicy ucha,
  • Zmniejszenie ruchomości kręgosłupa,
  • Wady postawy.

Osteopatia stomatologiczna powinna zajmować się pracą w obrębie, kości mózgoczaszki , twarzoczaszki, nerwów czaszkowych, mięśni, ścięgien, żuchwy i samego stawu skroniowo-żuchwowego.Stosuje się ją przede wszystkim w leczeniu bólu, normalizacji napięć tkanek miękkich oraz w przywracaniu fizjologicznej ruchomości w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego.