Ten kurs uczy unikalnej techniki rozluźniania powięzi oraz oceny i korekty różnych wad postawy. Pozwala także zdobyć umiejętność nieinwazyjnego podnoszenia mięśni twarzy. W programie: informacje na temat systemu powięzi i ich znaczenia fizjologicznego, techniki rozluźniania powięzi, mobilizacja tkanki łacznej.
Jest to technika osteopatyczna – delikatna i bezbolesna. Można ją stosować zarówno u dorosłych, jak i dzieci od pierwszych dni życia. Przeznaczona dla chirurgów plastycznych, stomatologów, kosmetologów i masażystów oraz każdej osoby, która pragnie nieść pomoc np. członkom swojej rodziny.
Rosnąca grupa profesjonalistów zajmujących sie leczeniem uważa, że organizm ludzki posiada wewnętrzny mechanizm samoregulacji, w skład którego wchodzi też system powięzi. Zbudowany jest on z tkanki łącznej i tworzy coś w rodzaju „drugiego szkieletu”. Porównać go można też do siatki, która otacza mięśnie, więzadła, organy wewnętrzne, naczynia krwionośne, naczynia limfatyczne i tkankę nerwową. Własciwie nie ma w naszym organizmie komórek, które nie są objęte powięziami.
W wyniku urazów, zapaleń, nieprawidłowej postawy ciała i gwałtownych skurczów struktura powięzi napina się. Brak rownówagi w jej obrębie może zaś zapoczątkować występowanie patologicznych zmian tkanek lub całych organów. Ponadto, wystąpujące miejscowo napięcia powięzi mogą ulegać przemieszczeniu w obrębie całego organizmu. Ta właściwość powięzi powoduje, że nawet wykonanie prac dentystycznych może w efekcie doprowadzić do przesunięcia kręgów czy rotacji miednicy.
Należy przypuszczać, iż w czasie powstania urazu w centralnym układzie nerwowym tworzy się pamięciowy wzorzec bólowy. Aby usunać ból, lekarze medycyny tradycyjnej koncentrują się na objawach i proponują stosowanie toksycznych leków, które często wykazują skutki uboczne i nie sięgają do przyczyny powstania schorzenia.
Rozluźnianie powięziowo-mięśniowe jest nową formą nieinwazyjnej terapii, której działanie obejmuje wszystkie organy, przewody, nerwy, naczynia krwionośne, mięśnie i kości. Daje nam ono możliwość usunięcia napięć w strukturze powięzi i przywrócenia równowagi w organizmie. I tak na przykład, technika delikatnego pociągania ( tzw. trakcji ) w celu zlikwidowania ograniczeń i napięć powięzi aktywizuje reakcje naczyniowo-ruchowe poprawiając krążenie, wzmacniając proces oczyszczania z toksycznych produktów przemiany materii w danym rejonie ciała, a także przywracając tkance miękkiej wrażliwość na bodźce zewnętrzne bez uruchamiania wspomnianej pamięci bólowej. Ręce terapeuty uwalniają też napięcie mięśni, co jest wynikiem zmiany polaryzacji chorego miejsca. To z kolei przywraca równowagę trójprzestrzennej struktury powięziowej, co warunkuje prawidłową adaptację postawy ciała do sił ciężkości.